Hepimizin muhakeme yeteneği dediğimiz bir iç sesimiz vardır. Bu iç ses günlük hayatımızı nasıl yöne- teceğimiz konusunda bize yardımcı olur. Ama bazı hastalıklar vardır ki bu ses şekil değiştirir. Misal kişiye bir şeyi ısrarla emreden ve onu bir eyleme yönlendiren tek yönlü bir sesin varlığı şizofrenidir.
Ama eğer bu ses kişiyle diyalog kuruyorsa kendine ait bir ses tonuna, bir görünüşe, bir hatıralar bütününe ve zamana sahipse soruları cevaplıyor, kendi becerilerini geliştiriyorsa işte bu, çoklu kişilik bozukluğudur. Ve bu ses tek bir sesten ibaret değildir; bir insan beyninde ya- şayan onlarca farklı kişi. Tıpkı bir bilgisayara yüklenmiş birden fazla işletim sistemi gibi. Hayatın içerisinde insanların tanıdığı ve bildiği ana karakterin yanında hayatı sürdürmeye çalışan bu işletim sistemlerine alter denir. Çoğu vakada hasta alterlerinin farkında değildir.
Ben bu açıdan diğer hastalardan ayrılıyorum. Çok küçük yaşta alterlerimi fark ettim. Onları izlemeye baş- ladım. Yaptıklarına hep hâkimdim. Ben kişiliğimin farklı yönleri olduklarını sanıyordum. Tâ ki günümüze gelip onlar benden bağımsız hayatımı yönetmeye başlayana kadar. Ne kadar konuyla ilgili bilgi sahibi olursan ol herkesin dünyayı aynı gördüğünü sanıyorsun. Zihinsel süreçlerin herkeste aynı olduğunu sanıyorsun. Ben de herkes benim gibi sanıyordum.
Oysa bir düşünsene senin gördüğün kırmızı ile bir başkasının gördüğü kırmızı gerçekten aynı mı?