Bir insanın ömründe miat sayılabilecek anlar vardır. Beklenme- dik bir zaman kırıntısı, bir iç muhasebe, ruhi bir kar zarar tablosu, gelen günler giden günlerden farklı ve faydalı olmalıdır kaygısı, derin ama derin olduğu kadar da ince bir tevafuk - kimi- lerine göre ironik bir tesadüf - bunun için yeterlidir. Dönüp arkanıza baktığınızda gördüğünüzün yamacına yaslanılabilecek bir dağ değil de içine düşülebilecek bir uçurum olması, gelece- ğinizin - tabii gelirse - ne getireceğini beklemeye çok da gerek olmadığının açık bir delilidir aslında (görebilene).