Gökten üç çınar tohumu düştü. İlki geçmişe, ikincisi şimdiye ve son olarak üçüncüsü geleceğe doğru süzülüp gitti. Çınarın tohumu geçmişte Osmanlıyı yeşertip büyüttü. Şimdiki zamanda ise bizimle beraber serpilmekte. Geleceğe süzülen tohum ise bizim hayallerimizi temsil ediyor. Tohumun serüveni hiçbir zaman bitmeyecek. Ne geçmişte, ne şimdi ne de gelecekte. Hayallerimize aynı Zülfikar’ın Ayşe’sini aramaktan vazgeçmemesi gibi sımsıkı sarılmamız gerekir. Değer verdiklerimize aynı Zülfikar’ın Kurdostlar’ına gösterdiği gibi özen göstermeliyiz. Ömür aynı Dilefruz’un son zamanlarındaki gibi çok kısa. Hiçbir anımızda Alptekin gibi sabırsız, Kesik Kulak gibi de çevrenize önyargılı olmayınız.
Kurdostlar gibi dostlarınız, Bamsı Alp gibi öğretmeniniz, Ertuğrul Bey gibi de hayat koçunuzu olsun. Kısacası bu hikayede güzel dostluklar ve inanılmaz anılarla dolu bir serüven sizi bekliyor.